Monday, October 31, 2011

මම දිනුම්....

මම වාසනාවන්තයි කියල මට හිතෙන්නේ ඇයි කියල මටම තේරෙන්නේ නැ වෙලාවකට එත් වෙලාවකට පුදුමයි. ජිවිතේ මගේම ක්‍රමයකට හුරු වෙලා හිටපු මට එකතැනකදී වැරදුනා ඒ නිසා මම ජිවිතේ ගොඩක් දේවල් ඉගනගත්ත. හැබැයි මට ගොඩකාලයක් ගිය මොනවද වෙලාතියෙන්නේ කියල තේරුම් ගන්න. පස්සේ මගේ පාර වෙනස් කරන්න හිතනකොට මම වැරදි පාරේ ගොඩක්දුර ගෙවල. මට ජිවිතේ ගොඩක් දේවල් මගහැරිලා මට ආදරේ කරපු මම ආදරේ කරපු ගොඩක්දෙනෙක් මගහැරිලා ගිහින් ඇත්තටම එදා මට හිතුනේ මම කාන්තාරෙක තනිවෙලා කියල මොන අතට ගියත් පාරක්තොටක් හෙවනට වාඩිවෙලා ඉන්න ගහක් කොලක් පිපාසෙට බොන්න වතුරපොදක් පෙන තෙක් මානෙක තිබුනේ නැ. තිබුනේ මාර්ග දෙකයි කිසිම ගියපු පාරේ යන එකයි නැත්නම් කිසිම දෙයක් පෙන තෙක්මනෙක නැති අනෙක් පාරට හැරෙන එකයි. ගියපු පාරේ ගියානම් ඉදල හිටලවත් වතුර පොදක් හෙවනක් හම්බ වෙන්න තිබුන එත් මම හැරුන පාරේ කවද කොතන ඒවා හම්බ වෙයිද කියල මම දැනගෙන හිටියේ නැ. එත් මොකද්දෝ හේතුවකට අමාරුවෙන් හරි මම ඒ පාරට හැරුන. මුල් දවස් වල ඒ පාරේ ගමන් කරන්නේ කොහොමද කියල මටම හිතාගන්න බැරි උනා එත් මම ගියා අමාරුවෙන් අමාරුවෙන් පියවර තිබ්බ. සමහර තැන් වල පාර හදාගෙන යන්න සිද්ද උනා එත් මම ගියා වෙලාවකට පරණ ගියපු පාරේ යන්න මට ආපහු ඇරයුම් ලැබුනා එත් මම පාර වෙනස්කරන්න හිතුවේ නැ. දිගටම ගියා. අදවෙනකොට මම ගොඩක් දුර ගෙවල ඉවරයි එකත් බොහොම ඉක්මනට මේ මාවතට හැරිලා අදවෙනකොට අවුරුද්දක් හෝ ඊට මාසයක් විතර කාලයක් වෙන්න ඇති මම මෙපාරට හැරෙනකොට
මගේ ජිවිතේ අවුරුදු හතරක් ගෙවිල තිබුනා ඒ අවුරුදු හතර පටන් ගත්ත තැනට ඒ කියන්නේ නිදහස් මනසක් සැහැල්ලු ජිවිතයක් තිබුණු තැනට මම අද ඇවිල්ල ඒ දවස් වල දැනුනු නිදහස දැන් මට දැනෙනවා කවදවත් මම හිතුවේ නැ මෙතනට මෙච්චර ඉක්මනට එන්න ලැබෙයි කියල එත් මම අද එතන මට ගොඩක් සතුටුයි ඒ ගැන සමහර දේවල ඒ දවස්වල තිබුණු අරමුණු සිතුම් පැතුම් මගහැරිලා තිබුනත් අද මට තියනවා අලුත් අරමුණු අලුත් බලාපොරොත්තු ජිවිතේ අලුත් වෙලා වගකීම් එහෙමත් වැඩිවෙලා. අද වහිනවා හැමදාම මම ආසයි වැසේ තෙමෙන්න අද වැස්සේ තෙමෙන කොට මට පරණ සුවද මිහිර විදින්න පුළුවන් උනා. ඇත්තටම මම වාසනාවන්තයි නේද. මෙතනට එන්න මට ගොඩක් අය උදව් කළා මගේ යාලුවෝ මගේ ගෙදර අය ඇයි මේ බ්ලොග් එක කියවන ඔයාල අත්ටටම ගොඩක් උදව් කළා ඔයාල හැමෝටම බොහොම ස්තුතියි. මට හරියි කියල හිතෙනකම් මම එක පාරක ගියා වරදියිකියල හිතුනම ඒ පාර මම වෙනස් කළා එක මම ඉගන ගත්තේ බුද්ධ චරිතයෙන් ඒ මාවත තමයි හරි. ජිවිතේ කවුරු නැති උනත් තමන්ට කවදාවත් ඉගන ගත්ත ධර්මයවත් ආරක්ෂාකරගතත ධර්මයවත් නැතිවෙන්නේ නකියල කියනවා නේ ධර්මය හැමවිටම අපිව රකිනවා කරදරවලින් මුදවා ගානවා. මම හිතන්නේ එහෙමයි... 

මම අද කියන්නේ නැ N N K ... කියල 
මම නිශාන්..........  

Sunday, October 30, 2011

මායාකාරිය


දෑස අගින් දුටු ඔබේ රුව
නැවත හරි බැලීමට තරම් 
දෑස ආශා කල ඔබේ රුව 
සිතේ අදි රේකාව කුමක් ද 
දුටු මොහොතේ පටන් සිතේ 
සක්මන් කරනා ඔබේ රුවේ ඇති 
මායාව කුමක් ද 
මායාකරියක්ද ඔබ
ඔබේ සමීපයට මා ඇදී යාමට 
තරම් ඔබේ වූ මායාව කුමක්ද 
ඔබ මායාකාරියකි 
සැබවින්ම මායාකාරියකි 
කියන්න ආදරේ ද මට ....

මම N N K.....

Saturday, October 22, 2011

ඔබ එන තුරු...


මුවැත්තියක්  මෙන් ඔය ඇස්දෙක 
කතා කරනවා බලන් ඉන්නට 
ඔය මුහුණට එක එක රුප මවාගෙන 
මට ඔච්චම් කරනවා බලන්නට 
ඔබේ මුවින් ආදරේ කියනවා 
ලගින් අහන්නට 
වෙරළට වී හිරු සිතිජයේ ගිලෙනවා 
බලන් ඉන්නට 
හිතේ ඇති ආදරේ නොසගවා කියන්නට 
තව ටික දවසක් බලා හිදීමට 
සිදුවෙයි ඔබ එනතුරු.......

මම N N K.....

Monday, October 17, 2011

මට මතකයි ඒදවස


සුන්දර කදුකරයේ 
සිතල මිදුම් වලාවන් අතරින් 
තේවතු මැදින් ඇවිද ගිය 
ඒ දවස 
ජීවිතේට අලුත් මුහුණු වරකින් 
ආදරය පිරුණු ඒ දවස 
මගේ ජීවිතේට ඔබේ ආදරය 
ලැබුණු ඒ දවස 
මම කොහොම අමතක කරන්නද 
මම හැමදාම ඒ දවසට 
ඒ මොහොතට ආදරෙයි ......

මම N N K.....

Thursday, October 13, 2011

මා නොදනී


ඔබ මා හැර යන විට 
ඇය මට ලං වුනේ
කෙසේදැයි මා නොදනී 
ඔබෙන් අහිමි වුන ලෝකය 
ඇගෙන් ගොඩ නැගුනේ කෙසේදැයි 
මා නොදනී 
හැරයන්නට ජීවිතය යදිමින් සිටි මට 
ජිවත් වන්නට දැන් යැදීමට සිතේ 
ඔබට එපා වූ මාහට ඇය 
ආදරය කරන්නේ කෙසේදැයි මා නොදනී 
දැන් මගේ ලෝකයම ඇය වි ඇත 
එසේ වුයේ කෙසේ දැයි මා නොදනී .
මම N N K....

Friday, October 7, 2011

ඔබේ එක වදනකින් මගේ දුක නැතිවිය....


සුනුවි ගොස් තිබු බලාපොරොත්තු 
විකසිත වී 
යලි පුදින්නට අවසර පැතුවේ 
ඔබේ යලි පැමිණීමෙනි 
මාස කිහිපයක් 
ඇදක් මත හදේ ගැස්ම 
පමණක් තිබු ඔබේ 
දෙස බලා 
මා දෑසින් ගැලු කදුළු නිමක් නොවේ 
ඒ කදුළු අතරින් හදිසියේම 
ඔබේ මුවින් මගේ නම අසුනේ 
සිහිනයකින් වාගේ 
සැබැවින්ම ඒ ඔබේ හඩමද
ඔව් ඒ ඔබේ හඩයි
යලිත් වසන්තය පැමිණෙයි අපේ දිවියට 
ඒ වසන්තය අපේමයි 
මුහුදු වෙරළට වී ඉරු නැගෙන හැටි බලන්නට 
හිරු බැස යන දිහා බලාගෙන කතාකරන්නට 
අපිටම වෙන් වුනු නිමේශයන්හි තනි වෙන්නට 
මල් මාවතේ ලංව ඇවිද යන්නට 
නැවත හැකිවන දිනය වැඩි ඇතක
නොවේ මගේ ආදරිය......

මම N N K...

Tuesday, October 4, 2011

ඇත්තටම මට මහන්සියි....


ජිවිතේ ගොඩකාලයක් රැල්ලට අහුවෙලා මාත් දිව්වා එත් ඒ දුවපු දිවිල්ලට මගේ ජීවිතේට එකතු කර ගත්ත දේකුත් නැ එකතු නොකර ගත්තු දේකුත් නැ කියල දැන් මට හිතෙනව. කොහොම උනත් මොනවා නැත්තත් දුක නම් නොවඩුව එකතු කරගත්ත. නිදහසේ ටිකක් හිතල බැලුවම මගේ තර්ක හමුවේ මමම  බිද වැටෙනවා. ඒ වෙලාවට තමයි තේරෙන්නේ උපදෙස් දෙන තරම් ලේසියෙන් පිළිපදින්න අමාරුයි කියල. මම මගේ පාර වෙනස් කලේ මමහිතන තැනට මමගියපු පාරේ යන්න මට නොහැකි වෙයි කියල හිතුනු නිසයි. එත් ජිවිතේ නවත්තපු සමහර දේවල් තවත් අලුත් පාරකින් ගමන් කරන්න මගේ හිත තාම මට ඉඩ දෙන්නේ නැ. ඒ පරණ පාරේ අපහු යන්න තියන ආසාවට නෙවෙයි. ඒ පාරේ සිද්දවෙච්ච දේවල් අලුත් පාරෙත් සිද්ද වෙයි කියල තියන බයට.(අර කියමනක් තියනවනේ ගිනිපෙලේල්ලෙන් බැට කෑව මිනිහ  කණාමැදිරි එළියටත් බයයි කියල)  හැමදාම මම මගේ නිදහස හෙව්වා ඇත්තටම මට නිදහසේ ඉන්න ඕන. ජිවිතේ මානසික නිදහස තරම් කාටවත් කිසිම දෙයක් වටින්නේ නැ කියල කියල තියෙන්නේ කට කහනවට නෙවෙයි නේ. ඇයි දන්නේ නැ ජිවිතේ මට යන්න බැරි උන මාර්ගය වගේ තව මාර්ග හැම දාම මගේ ඉස්සරහින් ගෙනත් තියන්නේ. ජිවිතේ මට හැමදාම විහිලු කරනවා. ඒ ගෙනත් තියනවා වගේම පරණ පාර එකේ සිද්ද වෙච්ච මේපාරේ අනාගතේ හැම දෙයක්ම ප්‍රශ්න වෙලා මම මගෙන්ම අහනවා අන්තිමට පැය ගානක් මම මාත් එක්කම තරකකරලා අවසානේ ඒ පාරේ යනඑක නවත්වනවා. අත්ටටම ඉස්සෙල්ලම ඒ තීරණේ ගත්තේ බොහොම අමාරුවෙන් හරි විදියටනම් දෙවෙනි පාර ඒ තීරණේ ගන්න ලේසි වෙන්න ඕන එත් ජිවිතේ ගැන නිසාද මන්ද එක ගන්න මට ගොඩක් අමාරුයි. සමහර විට මම හිතනවා වැඩිවෙන්න පුළුවන් එත් මට හිතෙනවා. මම එක පාරක ඉදිරියට යනවා තව පාරක අතරමන් වෙලා පටන්ගන්මේම. මම දන්නවා කාටවත් මට උදව් කරන්න බැරිවෙයි එනිසා මමම මේකට උත්තරයක් හොයාගන්න ඕන එත් ඊටත් වඩා හොදයි කාලය විසදුමක් දෙනකන් ඉවසීමෙන් බලන් ඉන්නෙක කියල හිතෙනවා මට. මම හරිද වැරදිද කියල මම දන්නේ නැ. අකමැත්තක් නැත්නම් කියනවද මම මොකද්ද කරන්න ඕන කියල...
මම N N K.......

Sunday, October 2, 2011

අවසාන වතාවට ලියමි


ජිවිතේ කියන්නේ මට හැමදාම අලුත් අත්දැකීම් ගෙනත් දෙන දෙයක්. අපි කාටත් එහෙමයි. එත් විශේෂයක් තියෙන්නේ මම හිතන පතන දේවල් වලට අමතරව මම හිතන්නේ පතන්නේ නැති දේවල් මගේ ජීවිතය මට ලං කරලා දෙනවා. සමහර ඒවායින් මට දුකක් ඇති කලත් සමහර ඒවායින් මට සතුටක් ඇති වෙනවා. කොහොම හරි පහුගිය දවසක මට මගේ පරණ ජීවිතය ගැන ( වැරදියට හිතන්න එපා නරක ජිවිතයක් නෙවෙයි මට අහිමි උන ආදරය ගැන ) මට ලොකුවට මතක් උනා අවුරැද්දකට විතර පස්සේ මම ගොඩක් පහලට වැටුනා ජිවිතේ උත්තර හොයා ගන්න බැරි උන අමතක කරපු ප්‍රශ්න මට අපහු එකින් එක මතක් උනා. ඇත්තටම මම ගොඩක් දුක් උනා පහුගිය අවුරුද්දටම එච්චරට එයාව මට කවදාවත් මතක් වෙලා නැ. එත් මම දන්නවා කොහොම උනත් එයා එන්නෙත් නැ. ආවත් මම එයාට ඉඩ දෙන්නෙත් නැ කියල. මම තේරුම් ගත්තා එයා ගාව මම බලාපොරොත්තු උන ආදරේ තිබිල නැ එකයි අපිට වෙවෙන්න සිද්ද උනේ කියල. ජිවිතේ ඇත්තටම දැන් පුදුම නිදහසක් දැන්නෙනවා වගේ දැන්. කොහොම හරි ආපහු පාරක් මගේ ජීවිතේට අලුත් අරමුණක් ලැබිල දිනා ගන්න. දැන් මම එකට යනවා නිදහසෙන්. එකත් මට අහම්බෙන් ලැබිච්ච දෙයක්. සමහර විට මම අනාගතේ දවසක කාට හරි ආදරය කරයි එත් එක හොදට හොයල බලල. සමහර විට එකත් මට අහම්බෙන් ලැබෙයි. මම දැන් ඒගැන වැඩිය හිතන්නේ නැ. ජිවිතේ කියන්නේ ඇතිවීම් නැතිවීම් මත පදනම් වෙච්ච දෙයක් මට කවදාවත් මම ගැන දුකක් නැ මොකද මම කරපු හැම දෙයක්ම මගේ හිතට එකගව කරපු නිසා. මම අවසාන වතාවට ලියනවා කිව්වේ මගේ දුක් බර අතීතය ගැන. ඒ ආදරේ ගැනවත් ඒ ඇතිතේ ගැනවත් අපහු මම ලියන්නේ නැ. හැබැයි මම දිගටම ලියනවා ඒවා ආදරය ගැනද විරහව ගැනද කියල මම බෙදන්නේ නැ. නමත් ඒ මෙනිසාම නෙවෙයි මට හිතෙන නිසා. මගේ ආසාව නිසා. මම N N K....