වදියි කවුළු පියන් එකිනෙකට
ඒ අමිහිරි සද්දය පරදා නගයි
අහස ගිගුම් ....
විටක එය ඔහුගේ හදේ ශෝකය ලෙස
මට හැගේ...
ලන්තැරුම එලිය සිහින් ආලෝකයක්
කුඩා කාමරයට ලබා දෙයි..
ඒ එලිය පරදා වෙලාවකට අකුණු එලිය
කාමරය ආලෝකමත් කරයි
ඒ ආලෝකයට ඇයගේ ආලේක්ය
සිතුවම ජීවමානව පෙනේ ....
ඔහුගේ නෙතු අගිස්සේ රූටා වැටෙන්නට
පොපියන කදුළු ලන්තැරුම් එලිය
යහුණු ගුලියක්සේ පෙනේ....
ලන්තැරුම් එලියට මුවාවී ඔහු
පොතක පිටුඅතර ඇයගේ රුව සොයයි
ඔහු කීපවාරයක්ම ඒ පිටු පෙරලා අවසානයේ
මෙසේ සටහන් කලා
දවසක් හදිස්සියෙන මගේ ජිවිතයට ඇවිත්
ජීවිතේම වෙනස් කරලා
ආයිමත් නොසිතු වෙලාවක මග හැරුණු
ඒ අහිංසකාවිය දැන් කොහේ ඇත්තද ??
එයා දන්නේ නැ එයා මගේ ජිවිතේ වෙනස් කලා
කියල....
මට එයාට කවදාවත්ම කියාගන්න බැරි උනා මම
එයාට ආදරේ කරන බව ....
සමහර විට කවදාවත්ම කියාගන්න බැරි වෙයි
එත් අදටත් එයාට මම ආදරෙයි ....
කේ.එල්.ඒ නලින් නිශාන් කුමාර